ในปี พ.ศ. 2544 — ยุคที่เสียงริงโทนโมโนโทนจากมือถือโนเกียดังระงมอยู่ตามซอกซอย เพลงจากวิทยุยังขับกล่อมผู้คนมากกว่าการสตรีมออนไลน์ และ “ความฝัน” ยังถูกเขียนไว้ในไดอารี่ มากกว่าแอปพลิเคชันมือถือ… โต้ง เด็กหนุ่มวัยมัธยมปลายในจังหวัดเล็ก ๆ กำลังเดินทางเข้าสู่ปลายทางของ “วัยรุ่น” ที่เขาไม่แน่ใจนักว่าตัวเองพร้อมจะเติบโตหรือยัง

โต้งเป็นคนธรรมดา ๆ ไม่มีอะไรโดดเด่น นอกจากความหลงใหลในเสียงดนตรี และความฝันลม ๆ แล้ง ๆ ว่าอยากเป็นนักร้อง อยากมีวงดนตรี อยากร้องเพลงที่มีคนฟัง เข้าใจ และรู้สึกเหมือนกัน แต่โลกของเขากลับคับแคบในบ้านไม้ชั้นเดียวที่อยู่กับแม่ที่เป็นช่างเสริมสวย พ่อหายไปตั้งแต่เขาเริ่มจำความได้ และการสอบเข้ามหาวิทยาลัยคือความฝันของแม่…ไม่ใช่ของโต้ง

เขามีเพื่อนสนิทคือ เจ๋ง เด็กชายสุดกวนที่พร้อมจะฝ่าฝืนกฎระเบียบทุกอย่างในโรงเรียน และ หลิน เด็กสาวหัวไวที่ไม่เคยกลัวอะไรเลย…นอกจากการอยู่คนเดียว พวกเขาสามคนคือแก๊งเล็ก ๆ ที่แบ่งปันทุกอย่างในชีวิต ทั้งเสียงหัวเราะ น้ำตา ความฝัน และบาดแผล

โลกภายนอกดูจะก้าวไปเร็วขึ้นทุกวัน รถไฟฟ้ากำลังจะเปิดในกรุงเทพฯ วงการเพลงมีบอยแบนด์หน้าใหม่ขึ้นทุกสัปดาห์ แต่โต้งกลับรู้สึกว่าเขายังย่ำอยู่ที่เดิม — ความฝันใกล้จะหมดอายุ ความรักเริ่มก่อตัวในเวลาที่ผิด และความคาดหวังจากคนรอบข้างเริ่มหนักจนหายใจไม่ออก

เมื่อถึงจุดหนึ่ง โต้งต้องเลือกระหว่าง “ทางที่คนอื่นคาดหวัง” กับ “ทางที่เขาเองยังไม่มั่นใจ” เขาจะเลือกความฝันที่ไม่มีใครรับรอง หรือเดินตามความจริงที่แม้จะปลอดภัย…แต่ไร้เสียงหัวใจ

“วัยหนุ่ม 2544”  ไม่ใช่แค่ หนังมาใหม่ เรื่องของวัยรุ่นคนหนึ่ง แต่คือกระจกสะท้อนชีวิตของคนที่เคยเดินผ่านมาในวัยนั้น — วัยที่เราคิดว่าโลกจะเข้าใจเราทั้งหมด ทั้งที่บางครั้ง…เรายังไม่เข้าใจตัวเองด้วยซ้ำ